Στην καρδιά του δάσους, δύο εραστές επιδίδονται στη συγκίνηση της φύσης. Ο ήλιος φιλτράρει τα δέντρα καθώς εξερευνούν το σώμα του άλλου, με αποκορύφωμα μια παθιασμένη στοματική ανταλλαγή που τους αφήνει με κομμένη την ανάσα.
Στην καρδιά του δάσους, μέσα στα θολωμένα φύλλα και τα πουλιά που κελαηδάνε, ξετυλίγεται μια συναρπαστική συνάντηση.Ένας άντρας και μια γυναίκα, τα κορμιά τους μπλεγμένα σ' έναν χορό τόσο παλιό όσο και ο ίδιος ο χρόνος.Η γυναίκα, γονατιστή, με τα μάτια της να φλογίζονται από επιθυμία, φτάνει στον παλλόμενο ανδρισμό του.Τον παίρνει στο στόμα της, τα χείλη και η γλώσσα της να δουλεύουν αρμονικά για να του φέρουν ηδονή.Τα αντρικά χέρια περιπλανιούνται πάνω στο κορμί της, χαϊδεύοντας το δέρμα της, καθώς χάνεται στο ρυθμό του χορού τους.Το δάσος γίνεται το σκηνικό τους, οι ήχοι της φύσης τη μουσική τους.Ο αέρας είναι πηχτός από προσμονή και πόθο, η γεύση του μόνου πόθου της.Αυτή η αρμονική γλώσσα είναι ένα χορευτικό, ένας χορός πρωτόσχης, που παίζεται στα μάτια, γυμνός και ακατέργαστος, ακατέρωτος στα μάτια που ανοίγησαν στον ουρανό, αχόρταγος και ακαταμάχητος ανάμεσα σε δύο άβυστικά κορμιά.
